Liefs uit Laos!

Een nieuwe week, een nieuwe reispartner, een nieuw land!

Nadat Nathan is vertrokken uit Bangkok hebben Manon en ik plannen gemaakt voor het vervolg van onze reis. Op dinsdagavond pakken we de trein richting het noordoosten van Thailand, vlak voor de grens met Laos. Omdat we de hele nacht reizen, besluiten we de slaaptrein te pakken. Leuk!! We worden ingedeeld in de women-only coupe, waar we beide ons eigen bankje krijgen toe bedeeld. Om 8 uur vertrekt de trein en niet veel later komt er iemand langs om ons bankje om te toveren. Kussentje, dekentje, gordijntje ervoor en.. je hebt een bed! Ondanks het gebonk van de trein slapen we die nacht heerlijk.
De volgende ochtend worden we al vroeg gewekt, want.. we zijn bijna in Nong Khai! Om 6.45 staan we buiten en moeten we Laos in zien te komen. Gelukkig staat er een busje voor die ons richting de grens kan brengen. Stel je bij zo’n busje overigens geen luxe voor, vaak zijn dit pick-up trucks met twee bankjes en een dakje op de laadbak, waarin ze liefst zo veel mogelijk mensen in één keer vervoeren. Achter in de pick-up truck worden we naar de grens gebracht. Zonder veel moeite verlaten we Thailand. Om in Laos te komen moeten we eerst een stuk niemandsland door, een brug die ze hier The Friendship Bridge noemen. Wederom is er een busje die ons naar de overkant zal brengen. Dan komen we bij de grens van Laos aan, waar we ons visum moeten regelen. Bij loket 1 krijgen we wat formulieren die we moeten invullen. Daarmee gaan we naar loket 2, waar we moeten betalen. Dan gaan alle luikjes dicht en moeten we, zonder enige uitleg, wachten. Na zo’n half uur zwaait eindelijk loket 3 open en zijn daar onze paspoorten mét een visum voor Laos. We kunnen door! Er staat een busje te wachten die ons wel naar het centrum van Vientiane, de hoofdstad van Laos, wil brengen. Omdat we voor vandaag nog geen concrete plannen hebben, stappen we in. In zo’n uurtje rijden worden we naar het busstation in Vientiane gebracht. Daar staan we dan, ’s ochtends heel vroeg, in Vientiane, zonder voor vandaag iets geregeld te hebben. We besluiten eerst maar eens wat te gaan ontbijten en vinden een leuk tentje waar een baguette met ei en een verse fruitshake voor ons worden bereid. Omdat Vientiane niet de meest mooie stad lijkt te zijn, besluiten we vandaag meteen verder te reizen naar het iets noordelijker gelegen Vang Vieng. Daar schijnt de natuur fantastisch mooi te zijn. Dus.. stappen we om 12 uur in de bus (een echte dit keer) die ons naar Vang Vieng brengt. Onderweg passeren we vele stoffige dorpjes met onuitspreekbare namen, stuiteren we over onverharde wegen en rijden we langs rijstvelden en palmbomen. Mijn eerste indruk van Laos is erg goed! Het sfeertje hier is erg gemoedelijk, waardoor we ons meteen thuis voelen. Na ruim 3 uur rijden komen we aan in Vang Vieng, een leuk dorp aan de rivier de Nam Song. Achter het dorp zie je het prachtige Karst gebergte oprijzen, wat voor prachtige plaatjes zorgt.
In het levendige dorpje vinden we snel een hostel om te overnachten en gaan we op zoek naar een activiteit voor de volgende dag. We boeken een tour en melden ons de volgende ochtend op de aangegeven plaats. Wederom komt er een busje (lees: pick-up truck met bankjes) aan rijden die ons naar de Nam Song rivier brengt. We gaan kajakken!! Manon en ik delen een kajak en peddelen de rivier op. Vrijwel meteen is het uitzicht fantastisch: vanaf de rivier kijk je prachtig uit op de bergen. We varen wat cafeetjes en restaurantjes voorbij en komen wat stroomversnellingen tegen. Leuk! Na zo’n 6 km peddelen hebben we een stop. We krijgen een rondleiding door een grot, waarbij we een deel in een rubberen band op het water moeten afleggen. Na de lunch peddelen we nog zo’n 4 km door de prachtige natuur, tot we uiteindelijk ons busje weer zien staan. Deze brengt ons nog naar een laatste stop: de Blue Lagoon. Aan de naam is niets gelogen: het water is prachtig helder blauw! Helaas is het er tijdens ons bezoek erg druk en ligt het hele watertje vol met Chinezen. Niet helemaal zoals we die Blue Lagoon in gedachten hadden... We nestelen ons op een kleedje, relaxen en kletsen hier wat, tot de truck ons weer terug brengt naar Vang Vieng.

Omdat de kajaktour een vrij volle dag was, besluiten we de volgende dag wat meer de tijd te nemen. Aan het einde van de ochtend huren we twee fietsen en gaan op pad. We hebben gehoord dat er zo’n 15-20 km ten noorden van Vang Vieng een mooie grot is. Daar gaan we naar op zoek. We trappen op veel te kleine fietsjes door verscheidene dorpjes. De auto’s vliegen om ons heen en het stof vliegt ons om de oren. Na ruim een uur komen we bij een heel klein bordje dat aangeeft dat we moeten afslaan. Over een onverharde weg leggen we stuiterend de laatste meters af. We steken de rivier over en staan dan voor de zgn. ‘Elephant Cave’ De naam van de grot is afgeleid van een grote steen in de grot die op een olifant moet lijken. De gelijkenis is enorm!
Na wat rond slenteren en een korte pauze stappen we weer op onze fietsjes. Terug naar Vang Vieng, waar we een leuk bakkerijtje hebben gezien. Als beloning voor ons harde werk hebben we besloten onszelf te trakteren op de gruwelijk lekker ogende gebakjes daar… Dus.. trappen we flink door tot.. PATS! Nee, toch..? Jawel, WEER een klapband! Even weten we niet hoe we dit nu weer gaan oplossen. We worden verwezen naar een klein huisje een stukje terug, daar zullen ze onze fiets kunnen repareren. Het meisje haalt de achterband eruit en constateert een enorm gat in de band. Het gat is zo groot en de band zo vaak geplakt dat deze niet meer te maken is. Dan kijkt ze voor de zekerheid ook naar de buitenband en.. we kijken nog eens.. daar kijken we gewoon doorheen! Hebben ze ons bij het verhuurbedrijf gewoon een fiets mee gegeven waarvan de band bijna door was! Omdat we ter plekke alles zelf zullen moeten bekostigen, bedenken we een ander plan. We bedanken, nemen de fiets – met lekke band – weer mee en houden de eerste de beste pick-up truck aan. Zonder problemen worden zowel de twee fietsen als wij in de auto geslingerd en terug gebracht naar Vang Vieng. Hoe we dit nu vervolgens met het verhuurbedrijf moeten oplossen weten we niet… Maar gelukkig komt de oplossing snel. We zetten de fietsen terug waar we ze vandaan haalden, de verhuurder geeft ons de borg terug zonder de fietsen te controleren. Wij kijken elkaar aan en lopen weg. Niet heel netjes, maar wij waren ook niet netjes behandeld. We zijn alsnog taart gaan eten.

Op zaterdag laten we Vang Vieng achter ons en reizen we verder naar het noordelijker gelegen Luang Prabang. Het wordt een rit die we niet snel vergeten. Onze bus blijkt in de eerste km’s al niet over de beste remmen te beschikken. Elke keer als onze voorligger dichtbij komt en onze chauffeur wil afremmen, belanden we ergens náást onze voorligger. Ahum. Ook het profiel van de banden meten we liever niet op, we voelen hoe het autootje af en toe over de weg slipt… En daarmee sturen ze ons dus de bergen in. We denken er maar niet teveel over na. Verderop zit de tocht vol met kuilen, flinke bochten en onverharde wegen, niet de meest comfortabele rit! Tegelijk is het ook prachtig: we zien hoe heel het Laotiaanse leven aan ons voorbij schiet. Honderden dorpjes, die allen op elkaar lijken. Huisjes van hout of gips met rieten en golfplaten dakjes. Ontelbare brommers en tuktuks. Kindjes aan het werk én kindjes in hun blootje of met een enkel kledingstuk aan. Monniken op de fiets, gewaad in okerkleurige doeken. Dieren op de weg: kippen, varkentjes, koeien, honden en katten. Oneindige bergen, bananenbomen en rijstvelden. We kijken onze ogen uit.
Na ruim 6 uur rijden komen we eindelijk aan in Luang Prabang. Eenmaal in het stadje vinden we snel een hostel. We besluiten nog even het stadje te gaan verkennen en wat te eten. Helaas heeft zowel Manon als ik sinds afgelopen nacht wat maagklachten. We eten maar weinig en slenteren in plaats daarvan de ‘nightmarket’ op. Vele kraampjes hebben hier allerlei kleding, souvenirs en hebbedingen uit gestald. De hele markt is met leuke lampjes verlicht en we struinen een hele poos rond tussen de t-shirts, sieraden, koffie & thee, mooie stoffen en houtsnijwerk. Vroeg op de avond duiken we onze bedjes in, we willen een goede nacht gaan maken.
De volgende ochtend voelen we ons beide wat beter als we op staan. Toch besluiten we lekker rustig aan te doen vandaag. Het is zondag en een aantal dingen die we in Luang Prabang willen zien zijn toch gesloten. Dus.. starten we heel langzaam op, gaan we rustig ergens ontbijten, rommelen we wat in onze kamer om, ik schrijf een stuk van mijn reisverslag en daarna slenteren we rustig richting het stadje. We willen vandaag Vat Xieng Thong gaan zien, de mooiste tempel van Luang Prabang. Sowieso is het hier al erg leuk om rond te slenteren. Luang Prabang is een erg leuk stadje. Overzichtelijk, leuke winkeltjes, cafeetjes en restaurantjes, weinig verkeer in het centrum, het voelt heel relaxed! Op ons gemak begeven we ons dus richting de tempel. Aldaar treffen we wederom een prachtig complex aan: tempels bekleed met goud, veel details, grote boeddha’s, etc. Op de weg terug besluiten we langs de Mekong Rivier te lopen en ook daar genieten we van prachtige uitzichten.
’s Avonds kopen we wat souvenirs op de night-market en maken we er wat foto’s. Wederom duiken we vroeg ons bed in, dit keer omdat de wekker de volgende ochtend erg vroeg gaat!
Trrrrr! Om 5.30 worden we gewekt! Na een plons water in ons gezicht stappen we de deur uit. Het is nog fris buiten. We lopen richting het centrum om in alle vroegte de processie van monniken te zien. Elke ochtend om 6 uur lopen de monniken die in Luang Prabang wonen door het stadje om eten op te halen. Dat is een prachtig gezicht, al die in oranje doeken geklede monniken die in een lange rij de straten door lopen. Stilletjes aanschouwen we het gebeuren om daarna terug te keren naar ons hotel. De rest van de dag bezoeken we nog het Royal Palace en Phu Si Mountain, een kleine tempel op een berg waar vandaan we een prachtig uitzicht over Luang Prabang hebben.

Dinsdag is alweer onze laatste dag in Luang Prabang en daarmee ook in Laos. We eindigen onze reis door dit land met een Laotiaanse massage. We worden gekneed en gebogen, Manon haar masseuse gaat zelfs op haar staan! We lopen loom en herboren weer naar buiten… Aan het einde van de middag vertrekken we richting de luchthaven om door te vliegen naar… Vietnam! We hebben het fantastisch gehad in het prachtige Laos, wat een boven verwachting mooi en fijn land! Onze Vietnamese avonturen lezen jullie snel!

Liefs!