Awesome Oz!!

Nog maar een paar dagen dan zit mijn tijd in ‘Awesome Oz’ erop! Dik 6 weken geleden nam ik afscheid van Nederland, van mijn familie, vrienden en vriendje. Ik pakte het vliegtuig naar Bangkok, waar ik tempels bezocht, Pat Thai at voor nog geen Euro en een ontsteking aan mijn knie op liep. Ik vloog naar Sydney, waar ik – al strompelend – de hele stad bekeek. Daarna was het tijd voor Tasmanië. Man, wat was het daar mooi! Ik reisde naar de Oostkust, vierde Oud & Nieuw in Byron Bay, genoot van het mooie Noosa, ontdekte Fraser Island, voer door én vloog over de Whitsunday Islands, ontmoette vele dieren op Magnetic Island om uiteindelijk aan te komen in Cairns. Daar zag ik regenwoud en watervallen en ging ik duiken in het Great Barrier Reef. Ik zag tijdens mijn reis vele tropische stranden, zon, wilde dieren. Ontmoette ontzettend veel leuke, gezellige mensen, viel van verbazing in verbazing… De tijd vloog voorbij! En dan zit nu mijn reis door Ozzie er alweer bijna op. Natuurlijk hebben jullie voor mijn vertrek een laatste reisverslag van mij tegoed. En wát voor één: Daintree Rainforest en the Outback! Komt ‘ie!

Op dinsdagochtend ging de wekker vroeg. Mijn spullen stonden al klaar en na een snel ontbijtje zei ik mijn hostel gedag. Op naar het regenwoud! Ik word opgepikt door een busje die me naar Daintree National Park zal brengen. Onderweg zien we de prachtige kust en wordt de omgeving steeds groener. Uiteindelijk komen we aan bij Mossman Gorge, waar het land van de Kuku Yalanji Aboriginals begint. Voordat we verder mogen, krijgen we een ontvangstceremonie (met rook, klei op ons hoofd en onverstaanbare kreten :D). Dan mogen we verder en maken we een korte wandeling door het regenwoud. Bij Mossman Gorge is een mooie waterval waar we een pauze inlassen. Vervolgens rijden we verder het regenwoud in tot we bij de Daintree River aankomen. De bus gaat op een ferry om de oversteek te maken, wij cruisen met een bootje over de rivier (spotten twee krokodillen!) en worden na een klein uurtje aan de overkant afgezet. We rijden nog dieper het woud in en komen uiteindelijk aan bij PK Village. In deze lodge zal ik de komende twee nachten verblijven… Ik maak ’s middags een korte wandeling, ga naar het strand en relax bij het zwembadje.
De volgende dag heb ik niets op mijn programma staan, maar ik vind het zonde om de hele dag bij mijn bungalow te zitten en boek daarom twee tours: een Fruit-Tour en een Night walk door de jungle. ’s Ochtends hike ik met een kamergenootje naar een Swimming Hole en een uitzichtpunt en om 14.00 uur meld ik me bij de Fruit Farm. We krijgen een klasje ‘exotisch fruit’ waar je ‘u’ tegen zegt… Iemand ooit gehoord van Abiu? Soursop? Jaboticaba? Carambola misschien? Ik dus ook niet… Bij deze fruitfarm verbouwen ze maar liefst 40 soorten exotisch fruit en het leuke is dat we naar hartenlust mogen ruiken, kijken, voelen én proeven! Er gaat een wereld voor me open! :D
Na de tour ga ik even opfrissen en een hapje eten, want ’s avonds staat de volgende trip op het programma: de Night-Walk… Om 19.30 wordt ik opgehaald bij mijn lodge, het is dan al flink donker.
Ergens midden in de jungle worden we gedropt, bewapend met alleen een zaklamp en camera. Onze guide gaat voorop en al snel wennen we aan het donker. We zien een white tailed rat voorbij schieten, zien enorme sprinkhanen, torren en wandelende takken, vele soorten spinnen (sommige bijna zo groot als een hand!), etc. Pas dan besef je wat hier in het regenwoud eigenlijk allemaal leeft… Overdag, als de zon schijnt, zie je weinig dieren, maar ’s nachts des te meer…
De volgende ochtends hoor ik als ik wakker word de regen al met bakken uit de lucht komen. Tsja, dat hoort er hier in het regenwoud ook bij! Omdat het na een regenbui meestal snel weer droog wordt maak ik me klaar voor een korte hike. Deze regio staat bekend om de met uitsterven bedreigde Cassowary, een enorme vogel (zoiets als een struisvogel) met een blauwe kop en een enorme klauw aan zijn poot, waarmee hij zijn vijanden kan dood trappen… Agressief beessie! De track waar de vogel het meest gespot wordt heb ik al twee keer gelopen, maar zonder succes. Ik besluit een laatste poging te wagen, maar als ik halverwege ben begint het keihard te regenen. Nee, niet gewoon keihard: een dikke tropische regenbui die van geen ophouden weet. Ik schuil onder een grote palm, om me heen turend of ik toch ergens die verrekte Cassowary kan ontdekken, maar helaas… hij laat zich niet zien. Compleet doorweekt kom ik terug bij mijn hostel, gelukkig heb ik nog even tijd om op te drogen voordat mijn trip terug naar Cairns begint. Rond 14.00 uur word ik opgepikt en gaan we via een aantal stops terug naar Cairns. We stoppen bij een uitzichtpunt, halen ijs bij een biologisch ijsboerderijtje en maken nog een korte wandeling door de jungle. Zodra we bij de ferry aan komen laten we het regenwoud achter ons. Terug naar de bewoonde wereld!

De volgende dag check ik weer uit in mijn hostel in Cairns en ga ik richting vliegveld. In zo’n drie uurtjes tijd vlieg ik naar Alice Springs, wat precies in het midden van Australië ligt. De zogenaamde ‘Outback’. Meteen valt op hoe anders het hier is: rood zand, veel Aboriginal-people en een hitte die het beste te vergelijken is met de lucht uit je haardroger als ‘ie op standje ‘maximaal’ staat! Pff! Ik zie andere vogels vliegen: roze met grijze papegaaien en een vogel die ik zelf de naam ‘punk-pigeon’ (punk-duif) geef, hij ziet eruit als een gewone duif maar met een toffe hanekam op z’n koppie.
Ik check in bij mijn hostel en pak meteen mijn spullen voor de volgende dag… Mijn wekker gaat die ochtend om 04.00 uur. Drie kwartier later komt er een busje voor rijden en mijn tocht naar de outback begint. We sprokkelen alle mensen bij elkaar en rijden via diverse stops naar het 450 km verder geleden Uluru & Kata Tjuta National Park. Onderweg zien we vooral kilometers lange, rechte wegen, oneindig terracotta-kleurig zand, dor gras, groene struikjes en af en toe een gecrashte auto die ze hier kennelijk gewoon laten liggen… Al van verre zien we de enorme rotsformatie ‘Uluru’ liggen, wat een fantastisch gezicht! We rijden meteen door naar het National Park en bezoeken het Visitors Center. Hier krijgen we veel te horen over de geschiedenis en het ontstaan van Uluru en horen we de vele mooie verhalen die deze rots voor de lokale Anangu Aboriginals tot een heilige plaats maakt. Alles rondom Uluru heeft een betekenis of achtergrond. De Anangu Aboriginals leven samen met de natuur en weten exact hoe ze alles moeten bewerken, eten of intact moeten houden. Bijzonder, ik zou willen dat de wereld iets meer had van hoe de Anangu mensen leven… We maken een aantal korte wandelingen rondom de rots en verbazen ons over hoe mooi het hier is. De rots kleurt rood, de lucht strak blauw en met het groen dat om de rots heen groeit is dat een prachtige combinatie. Aan het einde van de middag gaan we naar een uitzichtpunt en zien we hoe de zon onder gaat. De rots kleurt steeds roder en de lucht laat alle kleuren van de regenboog zien… Waanzinnig mooi! Dan is het tijd om naar onze campground te gaan, die zich vlak buiten het National Park bevindt. Yep, ik zei idd ‘campground’! Geen luxe hierzo, we gaan ‘back to nature’ en dus slapen in de buitenlucht. Als het donker is kruipen we in onze ‘swags’ en vallen we in slaap onder de sterrenhemel…
De volgende ochtend worden we alweer vroeg (04.30 uur) gewekt: we gaan de zonsopkomst bekijken! Ook deze is weer ontzettend mooi… Na een snel ontbijtje rijden we door naar de volgende rotsformatie: Kata Tjuta. Waar Uluru bestaat uit één enkele, enorme rots, bestaat Kata Tjuta uit 36 rotsen. Het is nog vroeg, dus we maken een wandeling door de rotsen naar een aantal mooie uitzichtpunten. Deze wandelingen móet je hier vroeg op de dag maken. Gaat het kwik die dag boven de 36 graden uit komen (wat tijdens ons bezoek elke dag het geval is!) dan gaan de routes om 09.00 uur dicht. Een prachtige, vroege wandeling dus! Na terugkomst installeren we ons weer in de bus en rijden we in enkele uurtjes naar het volgende National Park: King’s Canyon. We kokkerellen samen, maken een kampvuur en maken onze ‘bedjes’ weer klaar voor de nacht. Weer slaap ik heerlijk buiten en als ik ’s nachts heel even wakker word kijk ik omhoog naar een hemel vol met sterren en een volle maan… Smile!! Ik neem me voor om thuis bij mooi weer ook vaker mijn matras op het terras te gooien en lekker buiten te slapen. Heerlijk!
Ook op de laatste dag van onze Outback-tour gaat de wekker weer om 04.00 uur. We gaan een pittige hike maken door King’s Canyon en moeten daar vanwege de hitte vroeg aan beginnen. Om 6 uur ’s ochtends staan wij dus met z’n allen klaar in King’s Canyon National Park: wandelboots aan, rugzakken op en ieder een flinke hoeveelheid water in de hand. De wandeling is prachtig: we klauteren door de rode rotsen, langs de canyon, langs kleine ‘water-holes’, mooie vergezichten en horen van onze guide hoe deze prachtige wereld is ontstaan. Bezweet, maar voldaan komen we na zo’n 4 uren wandelen weer terug bij de bus. Hiermee zit onze tour er eigenlijk op. We klimmen terug in de bus en rijden terug naar Alice Springs, waar we aan het begin van de avond aan komen. Tijdens mijn reis door Australië heb ik gemerkt dat de meeste reizigers langs de Oostkust reizen en the Outback over slaan. Wat ben ik blij dat ik wél ben gegaan en dit mooie, totaal andere deel van Australië ook heb gezien!

Het is nu dinsdag en vandaag heb ik een rustdagje. Morgen vlieg ik terug naar Sydney en vrijdag gaat mijn vlucht naar Bangkok… Ik heb veel zin om Azië te gaan ontdekken en Nathan, Manon, Mark en Merel te zien, die me daar komen opzoeken! En tegelijk… vind ik het ook jammer dat mijn reis hier in Australië daarmee tot z’n einde komt. Ik heb het hier fantastisch gehad en had nooit gedacht dat het alleen reizen me zo goed zou bevallen! Met gemengde gevoelens vertrek ik richting Azië en mijn volgende verhaal komt dan ook vanuit weer een totaal andere wereld: Thailand!

Tot snel allemaal! Liefs, Ann